Şampiyonlar Ligi Play-off rövanşında Fenerbahçe’yi zorlu bir sınav bekliyor. İlk maçta Benfica’nın sahaya koyduğu oyun, aslında onların karakterini bir kez daha gösterdi. Portekiz ekibi, klasik 4-2-3-1 dizilişi üzerinden zaman zaman 4-3-3’e evrilen düzeniyle özellikle orta sahada sayısal üstünlüğü eline aldı. Ayağa kısa paslarla oyunu kurma, sabırlı bir şekilde rakibi açma ve kanatlara doğru genişleyerek pozisyon üretme planını çok net sahaya yansıttılar.
Fenerbahçe’nin bu kurguya aynı yöntemle karşılık vermesi ise gerçekçi görünmüyor. Sarı-lacivertlilerde Archie Brown, Oosterwolde, Jhon Durán gibi oyuncular mücadele gücü, atletizm ve dinamizm açısından öne çıksa da, oyunu dar alanda paslarla çözebilecek profilde fazla futbolcu yok. İrfan Can Kahveci gibi teknik kapasitesi yüksek bir-iki oyuncu dışında, Fenerbahçe’nin Benfica ile pas oyununa girmesi kendi ayağına sıkmak olur.
Burada Jorge Jesus döneminde Feyenoord karşısında uygulanan plan bir yol haritası sunuyor. O maçta Fenerbahçe rakibini önde baskıyla boğmuş, fiziksel gücüyle rakibin pas bağlantılarını kesmişti. Bugün de aynı strateji Benfica karşısında en doğru tercih olacaktır. Rakibin orta sahadaki sayısal üstünlüğünü pas oyunuyla kırmaya çalışmak yerine, onların topu üçüncü bölgeye taşımadan önce baskıyla hata yapmasını sağlamak çok daha etkili olabilir.
Benfica sabırlı ve disiplinli bir takım. Onların düzenini bozmanın tek yolu, Fenerbahçe’nin oyunu sertlik dozunu arttırarak oynaması. Topu kazandığı anda ise hızlı geçişlerle özellikle Duran’ın atletizmi ve Brown’un bindirmeleri değerlendirilmeli. Yani oyunun temposunu yükseltmek, fiziksel mücadeleyi öne çıkarmak ve Benfica’nın istediği sakinlikten uzaklaştırmak, Fenerbahçe için bu rövanşın anahtarı olacak.
Sonuç olarak, Fenerbahçe’nin bu eşleşmeden avantajlı çıkması “pas oyunu” değil, “baskı ve mücadele” ile mümkün. Rakibin oyun aklını bozmak, tempo yapmak ve fiziksel üstünlüğü sahaya yansıtmak, tur için tek gerçekçi yol.
