Malumunuz birkaç vakittir “zeytin” meselesi ülkenin gündemini meşgul etti. Birçok zatı muhterem bu konu hakkında düşüncelerini gerek sosyal, gerek görsel ve yazılı medyada ifade ettiler. Lehte veya aleyhte düşünce bombardımanının ardından akılda kalanlar:
"Zeytin ağaçları Anadolu'nun hazinesidir belleğidir. Rant için zeytin ağaçlarına kıymayın" Tarkan
“ Zeytinlere kıymayın efendiler” Serra Yılmaz.
“Zeytin mi önemli tesis mi ?” Başbakan Binali Yıldırım
Liste uzayıp gidiyor. Sonuçta:
Muhalif görüşler yoğunlukta olduğu için yasa önerisi komisyonda tekrar görüşülmek üzere geri çekildi.
Konu hakkında birkaç cümle ben de karalamak isterdim lakin henüz bir zeytinlik sahibi olmadığım için konuya, güftesi Hüceste Aksavrın, bestesi Selahattin İçli’ ye ait olan Hüseyni makamında bir şarkı ile dâhil olabiliyorum:
Zeytin gözlüm sana meylim nedendir
Bu sevmenin kabahati kimdedir
Gül olmuşsun, dikenlerin bendedir
Zeytin gözlüm uzaklarda işin ne
Şarkıları düşürürüm peşine…
***
Paşa kâhyasını çağırmış, çıkışmış:
- Şu kayığın su aldığından haberin yok mu? Hemen bu kayığın altını ziftle.
- Peki, paşa hazretleri.
Birkaç gün sonra kâhya paşanın huzuruna varmış.
- Kayık ziftlendi paşam.
- Kaç paraya ziftlendi?
- On altına paşam.
Paşanın gözleri fal taşı gibi açılmış.
-Ulan on altına kayık ziftlenir mi?
Kâhya boynunu bükmüş.
- Müsaadenizle biraz da ben ziftlendim paşam.
***
Adamın biri durmadan hikâye uydururmuş, memlekette demokrasi olsa neyse, diktatörlük hâkim...
Hikâyeler diktatörün kulağına gitmiş, ‘Bulun şu herifi!’ demiş...
İki gün sonra getirmişler, diktatör kızgın:
‘Bu uydurduğun hikâyelerin memleketin huzurunu, benim itibarımı kaçırdığını biliyor musun?’
‘Kusura bakmayın ama...’
Diktatör köpürmüş:
‘Her seçimde bu milletin yüzde 99 oy verdiğini bilmiyor musun?’
Uydurukçu ellerini açmış:
‘Vallahi de billahi de bu hikâyeyi ben uydurmadım! ’
